Etten duvar(Bi senden Bi benden)
Soğuk,çok soğuk... Soğuk kokuyor sokaklar resmen. Saçlarımın dağılması,makyajımın bozulması söz konusu olsa dahi seviyorum ıslanmayı,üşümeyi...
Soğuk yüzüme çarptı bugün ama yüzüme çarpan bir çok şey daha oldu. Yapamıyorum. Bile bile affediyorum, gitmeyen bır arabayı yok yok otobüsü yok yok kamyonu hatta tırı ittirmeye çalışıyorum.Belki de rampada altında kalıp ezilirim ama buna mahkumum zaten. Bir gemi yapmıştım kağıttan denize salmıştım ama anlamıyorum rüzgar neden hep bana ittiriyor. ;
Sana artık gelme demeyeceğim,ben de gitmeyeceğim. Ama yaklaştıkça birbirimize ortalık kararıcak, bir duvar belirecek. Yine görmezsek paaaaaat deyip kafamızı çarpacağız. Yine...Sonra sen cesur görüneceksin ya hani , kırmaya çalışacaksın. Duvar kalın. Ellerim kanayacak önce , sonra ayakların tekmeledikçe. Belki sinirlendiğinde kafanı vuracaksın ördüğün duvara kafan kanayacak ama bu değil sorun,sorun bu değil. Seni acıtacak olan bu da değil. Duvarın çatlamadığını gördükçe gözlerin kanlanacak. Ağlayacaksın belki. Seni en çok acıtan gözlerinden düşen ve renksiz olan sıvı olacak. Gözyaşı işte adı.
Ve sen anlamadın, anlamayacaksın. Her zorladığında bu duvarı , her hamlende benim içimden birşeyler gidecek belki, belki etlerim kopacak, ezilecek...İçim parçalanacak işte. Hem de iki kere. Anlayamayacaksın işte. Duvarı ben kurdum , ben duvar oldum.
Üzüleceğim her hamlende kan revan içinde kaldıkça sen
Üzüleceğim aynı hamlende içimdeki duvara vurdukça sen...Canım yanacak ,yandıkça canın...Canım yanacak ,vurdukçaAslında bana.Bunlara rağmen geliyorsan yanıma ... Gel, kovmam artık. Beklerim ben, gelirim hatta. Ta ki duvarı görünceye kadar...
Çağla BOZKIR
bknz: cagingundeminden.blogspot.com ( yaklaşık bir yıl evvel )
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder