Şarköy..
Seni özledim, deli gibi. Kimse senin gibi değil.Sen gitmezsin hiç, bu ne güzel bir duygu. Kalmak, kalabilmek..
Biliyorum sen de özledin beni, sesimi, gülüşlerimi hatta gözyaşlarımı.
Yoo..ağlamaya gelmiyorum ama mutlu değilim. Neden nasıl olayım ? Ayrıca benim mutluluğumdan önemli şeyler var hayatta..
Saygı duyuyorum..
Hayır.. ağlamıyorum..
Kim demiş Çağ güçsüz, tamam ben diyorum. Kalbim var çünkü, hepinizden fazla..
Ama noktalarım bile benziyormuş noktalarına onu fark ettim..
Paylaşacak çok şeyim birikti yalnız. Kalbimin odaları cereyan bile yapamıyor artık. Kapattım pencerelerimi.
Düşünüyorum, keşke çöpe atsaydım kelimelerimi diyorum bazen.
Ah Çağ sen, sen ve sivri dilin. .
Ve kendime yabancılaşıyorum daha sonra, kaybettiğim her şeyden herkesten ben sorumluyum çünkü.
Ben ve beynimden bağımsız hareket eden çenem..
Benim kulaklarım yok artık, dinleyemeyeceğim kendimi. Belki bir süreliğine belki de...
Neyse,
Bu şarkıyı da pek severim bugünün şarkısı da sen ol bakalım.
Bazı sesler vardır ki , derinlik katar hayatına..
Boğulmadan yüzebilirsem ne ala bana..
Kalın sağlıcakla..