Dem

Can çekişiyorum, can çekişiyoruz...

Hazım problemim var (ruhsal problemlerim olduğu gibi...) , yutamıyorum sözlerini,sözlerimi... Güçlü bir hafızam var belki de yüzüme sürekli vuran yaşanmışlıkları...

Canım acıyor yalan değil. Belki bunu ben yapıyorum. Ama elimde değil. Tek suçlu ben değilim , olamam.

Her ne kadar aksini de iddia etsen, henüz şizofren teşhisi konulamadı bana.

Boğazımda bir el var nefes almamı engelleyen, kurtulmak üzereyim o bir çift elden... Bir iki damla gözyaşı , bir kaç kalp burkuntusu ve bir dolu hayalkırıklığıyla...

Suçlu olduğum en büyük nokta ise şimdiye kadar bütün hayallerimin tuz buz,toz duman edilmesine rağmen hayalperest kalmakta ısrarcı olmamdır.

Son demlerimiz... belki yeniden çay demleriz belki tövbe ederiz...