Aşk, Yepyeni Kalabilen Eski Bir Masaldır. H.HEİNE

21 Aralık 2010 Salı

Yokoluş

Duygu, biraz daha duygu içtenlikti beklenilen.

Bir kız vardı zamanın birinde... Çok duygusaldı. Mantıklıyım diye geçinir otu boku kafasına takardı sonra o otlar çoğaldıkça beynini ele geçirmeye başladı ve düşünemez oldu.

İstediği çok bir şey değildi halbuki...Belki de her insanın isteyeceği hatta elindeyken bile mutlu olacak değeri gösteremediği şeylerdi. Ama onlar olsaydı Çağ mutlu olurdu. Mutlu bir Çağ yaratırdı ya da....

Olmadı, olamadı... Açtı gözünü kapadı gözünü... Günleri saydı. Günler geçti ama beynini kemirenler geçmedi. Sonra anladı ki derinleştirmemek gerekirmiş hiçbir şeyi. Duyguları dahi...

Sığıydı herşey. İnsanlar, yaşananlar,geçmiş,gelecek ve aşklar...

Anladı ki Hayat sığıydı zaten. O ise bu sığılıkta boğulmaktan korktuğu kadar  ;bu yok oluşu bile , yaşadığı varoluştan daha karizmatik buluyordu...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder