Biz aynıydık seninle...
Nefes alışlarımız, nefes verişlerimiz...
O kadar aynıydık ki, aynı rengi severdik mesela. Aynı renkte olurdu seninle kurduğumuz hayaller. Aynı renkte severdik, aynı renkte ölürdük birbirimizden ayrıyken... Gökyüzünün rengi bizim için birdi...
O kadar aynıydık ki aynı anda konuşurduk genelde. Aynı anda lafa başlar aynı anda susardık... Sen hep benden salise önce söylerdin sevdiklerini ve ben seni o kadar çok severdim ki -bunu herkes bilirdi- bazen sırf beni daha çok sev diye aynı şeyleri sevdiğimizi söylediğimi düşünmenden korktuğum için susardım. Bir sonraki hedefim hep senden önce konuşmak olurdu. Çünkü o kadar emindim ki aynı cümleyi kuracağımıza bir daha ki kesiştiğimizde, o kadar emindim ki geri kalan yarım olduğuna...
O kadar aynıydık ki, aynı yemekleri severdik mesela. Sen yerken benim gözlerimin içi gülerdi. en güzel yemek olan en sevdiğim yemektir ya zaten, seninle aynı zevki paylaşmak daha bir tatlı, daha bir güzeldi hep. Hele ki sen karşımda yemek yerken... benim ilk lokmam senin genelde son lokman olurdu... Sen yerken yemeğini, ben im karnım doyardı zaten. Sanki dişlerinin öğüttükleri benim mideme gidermişçesine, yemek borumuz birmişçesine... Aynı soluk borumuz gibi ;)
O kadar aynıydık ki seninle, gelecekteki planlarımız hep pişti olurdu. O yüzden yolumuz illa ki kesişecekti benim gözümde... Aynı bankta oturmayı, aynı -hayali- evde yaşlanmayı dilerdik içten içe...Bankın bile baktığı yön aynıydı gözümüzden. Bizim hayata baktığımız yer aynıydı zaten ki...
O kadar aynıydık ki seninle, aynı şarkıyı severdik mesela ya da aynı diziyi aynı filmleri... Ama öğrendiğimizde paylaşamazdık. Hiç aklımıza gelmemişti paylaşamıyorsak 'biz'im olsun demek. Daha önce 'biz' olmak hiç aklımıza gelmemişti belki. Belki korku, belki zamansızlık, belki belki hep olduğumuz şeyi aslında farkedemediğimiz için işte... Bir gün çaldı, dinledik, bir-leştik ve bizim oldu işte o şarkı. Aslında o günden beri... Ben benim, sen ise senin sanıyordun... ta ki biz'i tanıyana kadar...
Biz seninle o kadar aynıydık ki ; aynı şeylere gülerdik, aynı tepkileri verirdik mesela. Şaşırırdık, üzülürdük, kızardık, gülerdik aynı anda. Ve aynı anda severdik birbirimizi bir bakışımızla. Aynı anda akardı gözlerim gözlerine, Ağzımızdan çıkan kelimeler gibi kalbimize giren aşk dolu nameler aynıydı hep...
Biz seninle o kadar aynıydık ki yeteneklerimiz farklı olsa bile ruhumuzla birleştirmeyi başarırdık sanki... Ben düşünürdüm yazı yazardım, sen düşünürdün resim çizerdin... Sen benim düşündüğümün resmini, ben senin düşündüğünün yazısını yazardım. Yani elimizdeki resim, elimizdeki yazının tasviri olurdu. Öyle bakardık işte seninle hayata, hayallerimize, geleceğimize... Öyle bir düşünceydi bizimkisi Bir'in bir'i, en'in en'i gibi...
O kadar aynıydık ki seninle ben, aynı şeylerden korkardık mesela. En büyük korkumuz hep birbirimizi kaybetmek olmuştu... En büyük zorluk hep sana dokunamamak, senin verdiğin nefesi benim alamamamdı...
Biz seninle o kadar aynıydık ki,
aynı şeylere inat eder, aynı ketumlukla toslaşırdık bir köprüde, iki keçi misali...
Aynı anda bakardık gözlerimize, aynı anda sönerdi öfkemiz,
İkimizde saman alevi gibiydik, aynı anda parlar aynı anda sakinlerdik...
O kadar aynıydık ki; aynı anda aklımıza düşerdik birbirimizin ve aynı anda arardık birbirimizi, bu yüzden en aşk dolu anlarımızda meşgul çalardı telefonlarımız...
Ben seni aramakla, sen beni aramakla meşgul olurdun...Sonra aynı cümlelerle mesaj attığımızda anlardık birbirimizi sevmekle meşgul olduğumuzu ve
katlanırdı aşkımız biz'e birbirimizi katarak...
O kadar aynıydık ki bir gün ağlarsak aynı anda ağlardık ve aynı şey için... Neydik biz, evet bir'dik ,en'dik, tek'tik...
O kadar aynıydık ki biz bir gün gidersek aynı yönden aynı yöne gidecektik...
Ama ben hep senin solundan yürürdüm, sen benim sağ yanım olurdun, ben senin sol yanın...
Bir tek bu farka alıştırdık birbirimizi, o da tamamlanmak adına dedik, yanyana olmak adına işte...
Ama o kadar aynıydık ki bir gün gidersek ikimiz de aynı yoldan gideceğiz belki birbirimizden,
Ne yazık ki o zaman asla kesişemeyecek yollarımız...
Ben sağımda seni hayal ederek yine soldan yürüyeceğim,
Sen ise solunda beni hayal ederek sağdan yürüyeceksin...
Ve bir daha yollarımızın kesişmesini beklemeye yüzümüz kalmayacak...
.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder